Nie do uwierzenia, odnaleziono szczeniaka urodzonego 18 tys. lat temu. Uwagę przykuwa jeden szczegół
Szwedzcy naukowcy dokonali niezwykłego odkrycia. Znaleziono zwłoki szwedzkiego szczeniaka, który zamarzł ponad 18 tys. lat temu na Syberii. Od psów odróżnia go masywna budowa korpusu, ale może to wskazywać, że jest jego potomkiem.
Niesamowity szczeniak odnaleziony po 18 tys. lat
Tereny Syberii są niezwykle owocne, jeśli chodzi o różnego rodzaju znaleziska paleontologiczne. W tamtych rejonach jakiś czas temu została odnaleziona czaszka wilka sprzed ponad 40 tys. lat. Robiła ogromne wrażenie, ponieważ różniła się znacznie pod względem anatomicznym od wilków ukształtowanych w czasach współczesnych. Syberia jest terenem wyjątkowo "owocnym" w znaleziska tego typu. Teraz do fantastycznego odkrycia dołącza właśnie szczeniak, który najprawdopodobniej zamarzł 18 tys. lat temu. Skąd wiadomo o metryce zwięrzęcia? Wskazują na to przeprowadzone badania przez szwedzkich naukowców.
Psy i wilki mogły oddzielić się od wspólnego przodka około 40 tys. lat temu
Szczeniak sprzed 18 tys. lat znaleziony w wiecznej zmarzlinie na Syberii zachował się prawie w stanie idealnym. Nadal ma nos, sierść, zęby, a nawet wąsy! Testy DNA, które miały ustalić czy bliżej mu do psa, czy wilka wskazują jednoznacznie - może reprezentować obydwa gatunki. Szczątki szczenięcia zostały zidentyfikowane we wschodniej Syberii w okolicach Jakucka w zeszłym roku. Zespół z Centrum Paleogenetyki od tego czasu analizuje fragmenty kości żebrowej zwierzęcia, we współpracy z Uniwersytetem Sztokholmskim i Szwedzkim Muzeum Historii Naturalnej.
Dotąd naukowcom udało się ustalić, że szczeniak był samcem i miał około 2 miesięcy. Został nazwany "Dogot", co oznacza zwyczajnie "przyjaciel". Jeśli badania wykazałyby, że jest potomkiem psa, oznaczałoby to, że także najstarszym, jakiego kiedykolwiek znaleziono.
„Zwykle stosunkowo łatwo jest odróżnić te dwie rzeczy” - powiedział CNN członek zespołu David Stanton.
Psy są bardziej skłonne do interakcji z ludźmi, dzięki wariantom genetycznym
Badania przeprowadzone przez ten sam zespół sugerują, że psy i wilki mogły oddzielić się od wspólnego przodka około 40 tys. lat temu, chociaż niektóre rasy psów mogły później rozmnażać się z wilkami. Jednak to nie mówi nam nic o tym, kiedy udomowiono psy i dlaczego. Istnieją dowody na to, że przodkowie psów domowych mogli mieć warianty genetyczne, które uczyniły je „hipersocjalnymi”, a przez to bardziej skłonnymi do interakcji z ludźmi.
Poniżej zdjęcia.
Źródło: CNN, Twitter.com/Centre for Palaeogenetics
