Czarna dziura jakiej jeszcze nie widzieliśmy. NASA pokazała niesamowite nagranie
Naukowcy w nowy sposób podeszli do wizualizacji czarnej dziury
Projekt symulacji uwzględnia teraz różne kąty patrzenia
W efekcie dostajemy obraz kilku wariantów dysku fotonowego
Jak, po lekkiej modyfikacji, mawia doskonale znane nam porzekadło - punkt postrzegania czarnej dziury zależy od punktu siedzenia. Chcąc być bardziej precyzyjnym – zależy od kąta patrzenia. Naukowcy wzięli niedawno poprawkę na to jak perspektywa wpływa na widok czarnych dziur.
Czarne dziury w krzywym zwierciadle
Po uwzględnieniu zmiennych badacze przygotowali nową wizualizację. W jej trakcie kamera zmienia pozycję, a wraz z jej ruchem naszym oczom ukazują się odmienne obrazy.
Jeśli na czarną dziurę spojrzymy z jednej strony, efekt może być jaśniejszy od tego widzianego z drugiej. Dzieje się tak za sprawą ruch światła otaczającego czarną dziurę.
W pierwszym przypadku promienie biegły w naszą stronę, potęgując rozświetlenie. Gdy spojrzymy z przeciwległej perspektywy, uciekające od nas światło nie wyda się już tak rozjarzone.
Przyjmując jeszcze inny kąt widzenia, doświadczenia kompletnie się zmienią. Wtedy możemy nie widzieć ani zmierzającego do nas, ani oddalającego się strumienia. Można obrać kąt, który ukazuje krąg fotonowy w całej okazałości, okalający dziurę niczym bieżnia boisko piłkarskie.
Te prądy występujące dookoła czarnych dziur to dyski akrecyjne. W ich skład wchodzą kosmiczne pyły i gazy, wprawione w ruch za sprawą silnej grawitacji. Im bliżej czarnej dziury, tym przyciąganie większe, co znajduje z kolei przełożenie na prędkość smug światła.
Czarne dziury niezmiennie fascynują
Ostatnio spływa do nas wiele ciekawostek i nowych teorii na temat czarnych dziur. Jedne tyczą się ich możliwości pochłaniania, które dotychczas uznawane były za nieskończone. Niedawno pojawiły się głosy, że jedna ze starych czarnych dziur nie tylko przestała zasysać obiekty, ale poczęła je wyrzucać na zewnątrz po przepełnieniu.
W listopadzie usłyszeliśmy też o galaktyce, która mimo destrukcyjnego działania pobliskiej czarnej dziury, wciąż jest w stanie wydawać nowe gwiazdy. Chociaż i tak spodziewany jest powolny koniec tej kosmicznej formacji, to wcześniej nie podejrzewano, by istniał potencjał do narodzin nowych ciał niebieskich w takich okolicznościach.
Niedawno pozytywnych aspektów istnienia czarnych dziur doszukiwała się fizyk Janna Levin. Teoretyzowała na temat wykorzystania energii tych obiektów na korzyść ludzkości. Odwoływała się też do dylatacji czasu, która potencjalnie pozwoliłaby człowiekowi na poznanie przyszłych wydarzeń.
